Jak co roku, 8 grudnia Stowarzyszenie Przyjaciół Szkół Katolickich obchodzi swe Święto Patronalne, jakim jest Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny.
Tego dnia nasze modlitwy skierowane są w sposób szczególny do Maryi, która swą opieką otacza wspólnotę szkół SPSK.
Czym jest Niepokalane Poczęcie?
To szczególny stan świętości będący przywilejem Marii z Nazaretu, ogłoszony 8 grudnia 1854 roku przez Piusa IX jako dogmat wiary. Jest częścią szerszego zagadnienia związanego z konsekwencją grzechu pierwszych rodziców Adama i Ewy, którym została objęta cała ludzkość.
Kościół przyjmuje, że łaska Niepokalanego Poczęcia skutkowała żywą wiarą Maryi: najdoskonalszym wypełnianiem przez Maryję Dekalogu i największego z przykazań, czyli przykazania miłości Boga i bliźniego.
Zachowanie Maryi od grzechu pierworodnego jest logiczną konsekwencją biblijnego Objawienia. Za uzasadnienie biblijne tego dogmatu służą m.in. słowa archanioła Gabriela, które zostały skierowane do Maryi podczas zwiastowania. Pokazują one, że w duszy Dziewicy z Nazaretu nie było miejsca na grzech, skoro była wypełniona łaską Boga.
Jan Paweł II w jednej ze swych encyklik podkreślił, że poprzez swe Niepokalane Poczęcie Maryja była zwiastunką nadchodzącego odkupienia. Porównał ją do gwiazdy porannej, która odbijając światło słoneczne, zwiastuje bliski wschód słońca. Papież pisał :
Ta, która została odwiecznie przeznaczona na Jego Matkę, była już na ziemi pośród „nocy” adwentowego oczekiwania, zaczęła świecić jako prawdziwa „Gwiazda zaranna”. Istotnie, tak jak gwiazda owa, „jutrzenka”, poprzedza wschód słońca, tak Maryja, od swego Niepokalanego Poczęcia, poprzedziła przyjście Zbawiciela.
Maryja na pamiątkę swego Niepokalanego Poczęcia, począwszy od 11 lutego do 16 lipca 1858 objawiła się wielokrotnie 14-letniej wiejskiej dziewczynie Bernadecie .
Dziewczynka doświadczyła osiemnastu objawień Pięknej Pani, która ubrana była w białą suknię i biały płaszcz okrywający głowę, przepasana niebieską szarfą, na stopach miała żółte róże i w tym samym kolorze był jej różaniec zawieszony na ręce, składający się z sześciu dziesiątek. Wydarzenia te miały miejsce w grocie niedaleko Lourdes.
Dogmat stwierdzając, że Maryja została zachowana jako nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, mówi o ustrzeżeniu Maryi od wszelkiej winy. Dogmat nie wyklucza więc tego, że Maryja, jako człowiek, mogła z całym stworzeniem doświadczać także kar doczesnych, np. cierpienia lub śmierci.