Szanowni Rodzice! Drodzy Uczniowie!
3 maja 2021 r. przypada Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski.
W wigilię święta, 2 maja podczas Apelu na Jasnej Górze abp Stanisław Gądecki w kaplicy Matki Bożej zapali specjalną świecę i rozpocznie modlitwę o ustanie koronawirusa.
W uroczystość Królowej Polski zostanie odprawiona Msza św. odpustowa na Jasnej Górze o godz.11.00. Będzie ją celebrował abp Stanisław Gądecki, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski. Tego dnia Sanktuarium trwać będzie także w szczególnej łączności z papieżem Franciszkiem i wiernymi zgromadzonymi w różnych miejscach świata i błagać o ustanie pandemii.
Z kolei o godz. 18.00 rozpocznie się różaniec transmitowany przez media watykańskie. Zgodnie z prośbą papieża maj będzie poświęcony maratonowi modlitewnemu pod hasłem: „Kościół modli się nieustannie do Boga”.
Serdecznie zapraszamy do obejrzenia koncertu pt. „Serdeczna Matko, opiekunko ludzi”, który zostanie wyemitowany 3 maja o godz. 20 na antenie Polsatu.
Podczas koncertu wystąpią m.in.: Stanisława Celińska, Krzysztof Cugowski, Andrzej Lampert, Arka Noego, Kapela Sebastiana Karpiela-Bułecki, Pectus, Eleni i Cleo. Artystom będzie towarzyszyć Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” im. Stanisława Hadyny. Kierownikiem muzycznym koncertu jest Marcin Pospieszalski – kompozytor, muzyk od dzieciństwa związany z Jasną Górą, mieszkaniec Częstochowy.
MATKA BOŻA KRÓLOWA POLSKI.
Określenie Matki Bożej jako Królowej narodu polskiego pojawiło się w drugiej połowie XVI wieku. Wówczas jeden z poetów renesansowych, Grzegorz z Sambora, nazwał Maryję Królową Polski i Polaków. Samo uzasadnienie tego tytułu sięga jednak XVII wieku, kiedy to zwycięstwo odniesione nad Szwedami i cudowną obronę Jasnej Góry przypisano wstawiennictwu Matki Bożej. Po tych sukcesach król Jan Kazimierz złożył 1 kwietnia 1656 roku w katedrze lwowskiej przed cudownym obrazem Matki Bożej Łaskawej tzw. ślub lwowskie. Monarcha oddał wówczas Rzeczpospolitą pod opiekę Maryi i ogłosił Ją szczególną Patronką Królestwa Polskiego. Obiecał przy tym szerzyć Jej cześć oraz ślubował wystarać się u Stolicy Apostolskiej o pozwolenie na obchodzenie święta Maryi jako Królowej Korony Polskiej.
Po Mszy świętej w katedrze lwowskiej przedstawiciel papieża (nuncjusz apostolski) w trakcie odśpiewywania Litanii do Najświętszej Maryi Panny ( Litanii Loretańskiej), dodał nowe wezwanie do treści modlitwy: „Królowo Korony Polskiej, módl się za nami”, które zgromadzeni biskupi i senatorowie trzykrotnie powtórzyli. Oficjalnie zmianę w tekście zatwierdził Pius X w 1908 r. Do dziś wezwanie to obecne jest w litanii, przy czym zostało przekształcone po II wojnie światowej na „Królowo Polski”.
Według niektórych podań tytuł Królowa Polski został przekazany jezuicie, Giulio Mancinelliemu, w 1608 r. w Neapolu przez samą Matkę Bożą. I chociaż jego objawienie Kościół uznał za prawdziwe, to jednak powszechnie w Polsce uważa się, że to śluby lwowskie Jana Kazimierza zapoczątkowały nazywanie Maryi Królową Polski.
Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski wprowadzono dopiero po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, w 1920 r. Obchodzi się ją od 1923 r. w dniu 3 maja, co ma podkreślać łączność święta z uchwaloną 3 maja 1791 roku pierwszą konstytucją polską. Od 1992 r. (tak, jak w okresie międzywojennym) dzień ten jest świętem narodowym Polski – dla upamiętnienia zarówno uchwalenia Konstytucji, jak i uroczystości Królowej Polski.
Pomimo faktu, że ślubowanie Jana Kazimierza odbyło się przed obrazem Matki Bożej Łaskawej we Lwowie, to przyjęto, że najlepszym typem obrazu Królowej Polski jest obraz Matki Bożej w Częstochowie. W 1717 roku odbyła się jego koronacja papieskimi koronami; była to pierwsza koronacja wizerunku Maryi poza Rzymem. Wydarzenie to uznano za koronację Maryi na Królową Polski.
W 1945 r. Episkopat Polski, pod przewodnictwem kardynała Augusta Hlonda, na Jasnej Górze odnowił akt poświęcenia się i oddania Bożej Matce oraz powtórzył śluby lwowskie. Rok później, 8 września, również na Jasnej Górze, doszło do aktu poświęcenia całego narodu polskiego Niepokalanemu Sercu Maryi. 26 sierpnia 1956 roku, w ramach przygotowań do tysięcznej rocznicy chrztu Polski, Episkopat ponownie odnowił śluby. Z kolei 5 maja 1957 r. wszystkie diecezje i parafie oddały się pod opiekę Maryi. W 1962 r. Jan XXIII ogłosił Maryję główną patronką Polski i Opiekunką naszego narodu.
Nabożeństwo Majowe
Maj jest w Kościele miesiącem szczególnie poświęconym czci Matki Bożej. Słynne „majowe” – nabożeństwa, odprawiane wieczorami w kościołach, przy grotach, kapliczkach i przydrożnych figurach, na stałe wpisały się w krajobraz Polski. Jego centralną częścią jest Litania Loretańska.
Początków tego nabożeństwa należy szukać w pieśniach sławiących Maryję Pannę znanych na Wschodzie już w V w. Na Zachodzie poświęcenie majowego miesiąca Matce Bożej pojawiło się dopiero na przełomie XIII i XIV w., dzięki hiszpańskiemu królowi Alfonsowi X. Zachęcał on by wieczorami gromadzić się na wspólnej modlitwie przed figurami Bożej Rodzicielki.
Nabożeństwo majowe bardzo szybko stało się popularne w całej chrześcijańskiej Europie. Jeden z mistyków nadreńskich, dominikanin bł. Henryk Suzo, w swoich tekstach wspomina, że jeszcze jako dziecko w maju zbierał na łąkach kwiaty i zanosił je Maryi. W XVI w. upowszechnieniu nabożeństwa sprzyjał wynalazek druku. Po raz pierwszy maj został nazwany miesiącem Maryi w wydanej w 1549 r. w Niemczech książeczce „Maj duchowy”, która była odpowiedzią na Reformację.
W wielu żywotach świętych oraz kronikach zakonnych można wyczytać o majowym kulcie Maryi Panny. Dobrym przykładem jest św. Filip Nereusz, który gromadził dzieci przy figurze Matki Bożej, zachęcał do modlitwy i do składania u jej stóp kwiatów. Podobne zwyczaje opisują XVII wieczne kroniki włoskich dominikanów.
Ojcem nabożeństw majowych jest żyjący na przełomie XVII i XVIII wieku w Neapolu jezuita o. Ansolani. Organizował on w kaplicy królewskiej specjalne koncerty pieśni maryjnych, które kończył uroczystym błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem. Wielkim propagatorem tej formy czci Matki Bożej był jezuita, o. Muzzarelli, który w 1787 r. wydał specjalną broszurkę, którą rozesłał do wszystkich włoskich biskupów. Po mimo kasaty jezuitów przez Klemensa XIV, o. Mazurelli wprowadził nabożeństwo majowe w kościele Il Gesu w Rzymie. Rozpowszechnił je również w Paryżu, towarzysząc papieżowi Piusowi VII podczas koronacji Napoleona Bonaparte. To właśnie Pius VII obdarzył nabożeństwo majowe pierwszymi odpustami. W1859 r. kolejny następca św. Piotra – Pius IX, zatwierdził obowiązującą do naszych czasów formę nabożeństwa, składającego się z Litanii Loretańskiej, nauki kapłana oraz uroczystego błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem.
W Polsce pierwsze odnotowane nabożeństwa majowe zostały wprowadzone w 1838 r. przez jezuitów w Tarnopolu. W połowie XIX w. „majówki” odprawiane już były w wielu miastach, m.in. w Warszawie w kościele Św. Krzyża, w Krakowie, Płocku, Toruniu, Nowym Sączu, Lwowie i Włocławku.
Litania Loretańska, która jest główną częścią nabożeństw majowych, powstała prawdopodobnie już w XII w. we Francji. Zebrane wezwania sławiące Maryję Pannę zatwierdził 11 czerwca 1587 r. papież Sykstus V. Swoją nazwę zawdzięcza włoskiej miejscowości Loretto, gdzie była niezwykle popularna. Ponieważ często modlący się dodawali do niej własne wezwania, w 1631 r. Święta Kongregacja Obrzędów zakazała dokonywania w tekście samowolnych zmian. Nowe wezwania posiadały aprobatę Kościoła i wynikały z rozwoju Mariologii. W Polsce jest o jedno wezwanie więcej. W okresie międzywojennym, po zatwierdzeniu przez Stolicę Apostolską uroczystości Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, za zgodą papieża Piusa XI, do Litanii dołączono wezwanie „Królowo Polski”.